Pastoresteam geïnstalleerd!

Op zondag 23 maart, de derde zondag van de Veertigdagentijd, vond een bijzondere viering plaats in onze parochie. In de Martinuskerk te Medemblik werd het nieuwe pastoresteam van de Sint Titus Brandsma Parochie officieel geïnstalleerd door Mgr. Hendriks, bisschop van Haarlem-Amsterdam.

Het nieuwe pastoresteam

Het pastoresteam is sinds 1 oktober 2024 werkzaam in onze parochie. Pastoor Álvaro Rodríguez Luque is de moderator, wat betekent dat hij de coördinatie van de pastorale taken en het voorzitterschap van het kerkbestuur op zich neemt. Deze taken worden gedeeld met pastoor Bert Glorie, die als 'pastoor in solidum' fungeert. Daarnaast zijn er nog andere priesters actief in onze parochie: Josué Mejía Sánchez en diaken Dino Deltin, die op zaterdag 14 april tot priester wordt gewijd. Het pastoresteam van onze parochie is tevens werkzaam in de buurtparochies van regio De Waterkant.

Een feestelijke viering

Het was een feestelijke gebeurtenis, waarbij veel parochianen aanwezig waren. De installatie vond plaats aan het begin van de Eucharistieviering. Na een warm welkom door vicevoorzitter van het parochiebestuur, Erna van der Lee, werden de benoemingsbrieven voorgelezen door de secretaris van het bestuur, Trudy Nieuwboer. Vervolgens legden pastoor Álvaro en pastoor Bert hun ambtseed af tegenover de bisschop. Een bijzonder moment was de overhandiging van de sleutels van de kerk en een speciaal vervaardigd pastoorsschopje (herdersschopje) voor onze parochie aan pastoor Álvaro, als symbolen van zijn herderlijke taak binnen onze gemeenschap.

Symbolische overhandigingen tijdens de voorbede

Tijdens de voorbeden werden verschillende symbolen van het pastoorsambt overhandigd door parochianen die nauw betrokken zijn bij deze tekenen:

• Een doopschelp – aangeboden door ouders van een dopeling, als teken van het doopsel.

• Chrismaolie – overhandigd door een jongere en zijn vader die zich voorbereiden op het doopsel en het vormsel.

• Een kelk en pateen – aangereikt door twee eerste communicanten als symbool van de Eucharistie.

• De sleutel van het tabernakel – overgedragen door een koster.

• Het evangelieboek – overhandigd door de diaken.

• Een paarse stola – aangereikt door een misdienaar als symbool van het sacrament van verzoening.

• Een witte huwelijksstola – gebracht door een jong bruidspaar als teken van het huwelijkssacrament.

• Ziekenolie – aangeboden als symbool van het sacrament van de ziekenzalving.

De viering werd prachtig opgeluisterd door het Martinuskoor en het koor Unciaal uit Medemblik. Na afloop was er gelegenheid om elkaar te ontmoeten onder het genot van een kopje koffie en een heerlijke koek.

Het was een bijzondere en vreugdevolle dag voor onze parochie! Hartelijk dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan deze feestelijke viering.

Hieronder vindt u een fotogalerij, de homilie van onze bisschop, Mgr. Hendriks, en de toespraak van pastoor Álvaro aan het einde van de viering.

Laten we het nog wat tijd geven...

Homilie van Mgr. Hendriks - DERDE ZONDAG IN DE VEERTIGDAGENTIJD C

Het pas­to­raal team

Ik ben verheugd dat ik vandaag bij U mag zijn voor de in­stal­la­tie van pastoor moderator Álvaro Rodriguez Luqueen pastoor in solidum Bert Glorie voor uw nieuwe pa­ro­chie gewijd aan de H. Titus Brandsma met Andijk, Medem­blik, Onder­dijk en Wer­vers­hoof en pastoor van Zwaag­dijk Oost. Zij ver­de­len onderling de pastoorstaken,die pastoor Álvaro zal coör­di­ne­ren.

Zegenwens

Ik ben dank­baar dat jullie deze taken op jullie hebben geno­men. Ik wens jullie daarvoor heel veel zegen, wijs­heid en inzicht, besluit­vaar­dig­heid en geloof en alle gaven van de heilige Geest. Dat doen jullie onder bescher­ming  van een Neder­landse heilige.

Een Fries

Het is mooi dat er in het Westfriese land een pa­ro­chie is toegewijd aan de Friese heilige Titus Brandsma, die zo’n bij­zon­dere en heldhaf­tige rol heeft gespeeld in de tweede wereld­oor­log.

Samen...

Maar het is zeker dat Bert en Álvaro dit niet alleen kunnen. Zij hebben Uw harte­lijke steun en mede­wer­king nodig. Ik hoop dat ik vandaag daarvoor een beroep op U mag doen en dat U hen ook wil gedenken in Uw gebed.Van harte wens ik U een goed toe­komst samen met de pastoors en kape­laan Josué en diaken Dino, die over enkele maan­den tot pries­ter zal wor­den gewijd. Ook dat is een grote vreugde! Graag bid ook ik de Heer om zijn zegen voor Uw pastoors Álvaroals pastoor-moderator en mede-pastoor Bert Glorie.

Geduld, een schone zaak?

Geduld hebben met anderen is in onze samen­le­ving niet van­zelf­spre­kend. We hebben allemaal wel eens te maken met een bumper klever in het ver­keer of met andere tekenen van ongeduld. En wachten in een rij voor een loket dat zijn we ook niet meer zo gewend. Alles moet snel en meteen...En toch is het geduld een heel be­lang­rijk iets. Ik weet van ouders bij­voor­beeld die heel veel geduld had­den met hun puber in de moei­lijke jaren van opstan­dig­heid en strijd. Ze bleven liefde­vol en gedul­dig uitleggen, ook al was de puber erg recalcitrant. En die puber, eenmaal volwassen gewor­den, was zijn ouders er later dank­baar voor.

De waarde van geduld

We weten dat we vaak veel geduld moeten hebben, willen we iets moois met iemand kunnen bereiken. Als u een nieuwe kracht moet be­ge­lei­den op het werk bij­voor­beeld, dan heeft u heel veel geduld nodig omdat die nieuwe werknemer de zaken nog niet kent en begrijpt en alles nog moet leren. Het geduld waar­mee u die persoon begeleidt is dan uitermate waarde­vol.

Ik vind het moei­lijk...!

Per­soon­lijk vind ik dat geduld best wel heel moei­lijk en ik bezon­dig me er zeker vaker aan ongedul­dig te zijn. Maar eigen­lijk moeten we allemaal leren van het geduld van God zelf: God is gedul­dig. Het geduld van God is onder­deel van zijn Zijn barm­har­tig­heid en liefde.

Het geduld van God

Deze zon­dag horen we in het evan­ge­lie over het geduld van God. Mensen zeggen, zoals de eige­naar van de vijgen­boom: hakt die boom toch om, die geeft geen vruchten, al drie jaar niet,maar de wijn­gaar­denier, beeld van God zelf, is gedul­dig. “Nee”, zegt hij, “Laten we wachten, nog een jaar. Mis­schien dat het dit jaar beter zal gaan; laten we de grond omspitten en mest erop brengen, dan zullen we zien”.

Tijd geven

Dat is in feite de hou­ding die wij mensen ook moeten aan­ne­men in heel veel gevallen: geef het nog een kans.Niet te snel oor­de­len, niet te snel iemand af­schrij­ven. Geef die persoon nog een kans, een nieuwe kans help hem of haar om te groeien; zet je in om die ander te laten groeien. De Vasten­tijd is bij uitstek de periode waarin wij Gods geduld mogen over­we­gen en beleven. God heeft geduld met ons. We brengen ons in deze periode meer onze eigen tekort­ko­mingen en fouten te binnen.

Een nieuw begin

We spitten de grond om, we denken na over ons leven; en we zoeken naar nieuwe gees­te­lij­ke impulsen, dat is als de mest die we moeten aan­bren­gen. Want wij willen graag altijd wel dat alles goed gaat en we zeggen ook vaak dat dat zo is, maar als we in ons­zelf keren en heel eer­lijk zijn, moeten we zeggen dat wij maar zwakke mensen zijn met onze fouten en gebreken.

Paus Fran­cis­cus

Ook paus Fran­cis­cus heeft dat gezegd over zijn eigen leven. Pas gele­den is zijn boek ”Hoop” ver­sche­nen waarin hij terug­blikt op zijn leven. Hij heeft het boek ge­pu­bli­ceerd, nét voordat hij ziek gewor­den is. Maar in dat boek valt op dat hij over een hele periode in zijn leven weinig of niets zegt, name­lijk de periode dat hij lei­ding gaf aan de Jezuïeten in Argentinië, als provinciaal. Hij zegt daarover op een gegeven ogen­blik in het boek: Ik heb in die periode veel fouten gemaakt.

Terug komen op je fouten

En dat is eigen­lijk weer het mooie dat als je terugkijk op je leven je ook kunt on­der­schei­den en herkennen waar je in feite niet zo gewel­dig was en het niet zo goed hebt gedaan als je eigen­lijk van jezelf zou willen. Die erken­ning is iets heel goeds, als ieder­een dat zo kon doen, zou de wereld er heel anders uitzien, omdat mensen dan terug komen op hun fouten. Die nede­rig­heid is fun­da­men­teel.

Rob de Nijs

De pas overle­den Rob de Nijs heeft het eens in een inter­view gezegd: het mooie van ouder wor­den is dat je tijd hebt om terug te blikken op je leven en kans hebt ver­ge­ving te vragen,want het gaat erom een goed mens te zijn. En het mooie van ouder wor­den is dat mensen je veel ver­ge­ven.

Geduld (ook met jezelf) Zo is het eigen­lijk ook bij ons, zo zou het tenminste moeten zijn dat wij zelf geduld hebben met onze eigen fouten, zoals God geduld heeft met ons; en dat wij geduld hebben met de fouten van anderen, omdat God geduld heeft met hen en met ons. Hij heeft ons allen lief. Hij wil alleen maar dat we groeien.

De wereld waarin wij leven

Als we om ons heen kijken in de wereld zien we heel veel kwaad en heel veel vre­se­lijk ver­keerde dingen. We zien geweld, we zien onrecht we zien oorlog en allerlei andere verschrikke­lijke zaken. Vaak vragen we ons af waarom God niet ingrijpt en waarom Hij dit allemaal zo laat bestaan. Uit­ein­de­lijk kunnen we het niet begrijpen omdat wij niet de wereld en de ge­schie­de­nis en het hart van de mens kunnen peilen en overzien. Maar we weten een ding: dat God dit zo toelaat heeft te maken met zijn geduld. Hij wil ons mensen tijd en kansen geven om het beter te doen om er iets moois van te maken, om een nieuw begin te maken.

Inzet

Laten we dat dan ook doen, laten we proberen een nieuw begin te maken, laten we ons er voor in te zetten,zover wij dat kunnen om van deze wereld een iets betere plaats te maken, laten we werken aan vrede en recht­vaar­dig­heid. Tot eer van God tot wel­zijn van de mensen.

Toespraak van pastoor Alvaro aan het eind van de viering

"Ik zou ook de klokken willen laten beieren, om aan de wereld te zeggen hoe schoon de liefde is."

(H. Titus Brandsma, 1939)

Geachte Mgr. Hendriks, beste parochianen en allen hier aanwezig, broeders en zusters!

Deze woorden van onze heilige patroon, de Heilige Titus Brandsma, wil ik mij vandaag eigen maken. Vandaag worden de nieuwe pastoors en het nieuwe pastorale team van de Titus Brandsmaparochie verwelkomd. Onze parochie is jong, ontstaan op 1 januari 2024 na de fusie van de parochies in Andijk, Medemblik, Onderdijk en Wervershoof, maar geworteld in een eeuwenoude traditie.

Wij mogen ons jong noemen, maar onze wortels reiken ver terug. Al rond het jaar 700 bracht de Heilige Werenfridus, een metgezel van de Heilige Willibrord, hier in Medemblik en in Wervershoof de Blijde Boodschap van Gods liefde. En nu, dertien eeuwen later, is de wereld sterk veranderd, maar onze missie als Kerk is dezelfde gebleven: de vreugde van Gods liefde beleven, vieren, delen en bekendmaken met de wereld van vandaag.

Ons pastorale team is inmiddels al enkele maanden in deze parochie werkzaam en heeft met eigen ogen de grote inzet van zovelen mogen zien. Ik ben dankbaar voor alle mensen die zich met liefde en toewijding inzetten voor onze Kerk. Mijn dank gaat uit naar u allen, en in het bijzonder naar u,  monseigneur, voor het vertrouwen in ons pastorale team. Dank aan mijn voorgangers, die met zorg en toewijding de gemeenschappen van Andijk, Onderdijk, Medemblik en Wervershoof hebben gediend en de weg voor ons hebben bereid.  Dank aan het parochiebestuur voor de warme ontvangst van ons team, voor de goede samenwerking, en dank aan de vele parochianen en vrijwilligers die zichtbaar en onzichtbaar bijdragen aan de kerkgemeenschap en het onderhoud van de kerkgebouwen. In het bijzonder dank ik degenen die zich hebben ingezet voor deze viering.

Wij hebben geen bijzonder programma of beleid.  Wij aanvaarden deze uitdagende taak als een teken van onze missionaire roeping en ons geloof in Jezus, die ons heeft geroepen om de vreugde van het Evangelie met anderen te delen. Wij willen dienaars zijn van de Blijde Boodschap voor u. In de woorden van de apostel Paulus: “Wij zijn geen heersers over uw geloof, maar dienaars van jullie vreugde.” (2 Korinthiërs 1:24).

Ik ben mij bewust van mijn gebreken en beperkingen, evenals van mijn sterke Spaanse accent. Daarom vraag ik u om geduld, uw steun en vooral uw gebed. Het troost mij dat God weet te handelen met instrumenten die op zichzelf onvoldoende zijn. Ik weet echter dat een van de taken van een pastoor is om het volk dat hem is toevertrouwd te helpen groeien in heiligheid, maar ook dat het de taak van de parochianen is om hun pastoor te helpen heilig te worden. Samen vormen wij de Kerk. Ieder heeft zijn roeping, zijn charisma, zijn taak. Samen – met allen hier aanwezig en ook met degenen die er vandaag niet bij kunnen zijn – gaan wij verder, op weg met God, als pelgrims van hoop, om een krachtig teken van zijn liefde te zijn hier in De Vooroever.

Wij vieren vandaag samen hier in Medemblik, maar houd het vuur van geloof brandend daar waar u ook bent: hier in Medemblik, in Andijk, in Onderdijk, in Wervershoof. Onze parochie is een gemeenschap van gemeenschappen, verenigd in de overtuiging dat Christus leeft. Voor deze nieuwe weg die wij samen inslaan, rekenen wij op uw steun en gebed. Bid voor ons.

Laten wij samen, geïnspireerd door onze heilige patroon, de Heilige Titus Brandsma, de klokken laten beieren, om aan de wereld te verkondigen hoe schoon, hoe prachtig Gods liefde is!

Moge God ons leiden en zegenen.